ศาสตราจารย์ ไมเคิล อี. พอร์เตอร์ แห่งมหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ดเคยกล่าวไว้ว่า ความสามารถในการแข่งขันไม่ได้หมายถึงการที่ประเทศมีค่าจ้างแรงงานที่ต่ำกว่าประเทศอื่น หรือสามารถขายสินค้าได้ในราคาต่ำกว่าเพราะมีการกดค่าแรง หรือลดค่าเงิน แต่มาจากความสามารถในการเพิ่มผลิตภาพ (productivity) ที่จะนำมาซึ่งความมั่งคั่งของประเทศ และประชาชนในชาติ
กล่าวอีกนัยหนึ่งคือคนที่แข่งได้จริงนั้น “ ยิ่งแข่งยิ่งรวย ไม่ใช่ยิ่งแข่งยิ่งจน” เพราะเขาสามารถแสวงหาปัจจัยความได้เปรียบที่ทำให้เอาชนะในเกมส์การแข่งขันได้โดยที่ไม่ต้องเฉือนผลกำไร หรือกดค่าแรงพนักงาน ทั้งนี้เงื่อนไขนี้จะเปลี่ยนแปลงไปตามบริบทของโลกในแต่ละยุค อาทิ ในอดีตประเทศที่มีทรัพยากรธรรมชาติมากอาจจะนำมาซึ่งความมั่งคั่ง แต่ในยุคปัจจุบันทรัพยากรมนุษย์ และเทคโนโลยีได้กลายมาเป็นปัจจัยชี้ขาดของการชนะการแข่งขัน
นอกจากนี้ปัจจัยที่สำคัญอย่างยิ่งในโลกยุคนี้ที่ขับเคลื่อนด้วยเทคโนโลยีและนวัตกรรม บนพลวัตรของการเปลี่ยนแปลงโดยฉับพลันรุนแรง (disruption) นั้นคือความสามารถในการปรับตัวได้อย่างรวดเร็ว หรือ agility
Agility= Innovation (นวัตกรรม)+ speed (ความเร็ว)
คุณรุ่งโรจน์ รังสิโยภาส กรรมการผู้จัดการใหญ่เครือซีเมนต์ไทย หรือเอสซีจี กล่าวในงานสัมมนาที่จัดขึ้นโดยหนังสือพิมพ์ประชาชาติธุรกิจเมื่อเร็วๆนี้ว่า นวัตกรรมเพียงลำพังไม่ใช้สูตรของความสำเร็จของโลกในยุคนี้อีกต่อไป เพราะขณะที่ในวันนี้คุณอาจคิดค้นอะไรเป็น “first to the world” ได้ ในวันรุ่งขึ้นอาจจะมีคนอีกสามพันคนที่สามารถทำได้เหมือน หรือดียิ่งกว่าคุณ ดังนั้น “speed” หรือความเร็วในการสร้างนวัตกรรมเป็นเรื่องที่จำเป็น !!!
คุณรุ่งโรจน์ให้จำกัดความ agility ว่าคือ นวัตกรรม + ความเร็ว
ด้านคุณธนินท์ เจียรวนนท์ ประธานกรรมการอาวุโสเครือเจริญโภคภัณฑ์ ก็เคยกล่าวไว้อย่างน่าสนใจว่า ในยุคนี้ไม่ใช่ยุคของ “ปลาใหญ่กินปลาเล็ก” อีกต่อไปแล้ว แต่เป็นยุคของ “ปลาเร็วกินปลาช้า” ต่างหาก
โลกในยุคนี้ประเทศหรือองค์กรที่มีขนาดใหญ่โตและมีโครงสร้างที่ไม่เอื้อต่อการปรับตัวเปลี่ยนแปลง จะสามารถพ่ายแพ้หรือ “ตกยุค” ได้อย่างรวดเร็ว อีกนัยหนึ่งจึงไม่แปลกที่เราจะเห็นเทรนด์ในยุคนี้ที่องค์กรใหญ่ๆจะหันมาช๊อปสตาร์ทอัพ ซึ่งสามารถคิดค้นนวัตกรรมได้อย่างรวดเร็ว และไม่ยึดติดอยู่กับกรอบของโครงสร้าง ความเชื่อ หรือความสำเร็จเดิมๆ เพื่อมาช่วยอุดช่องว่างทางด้านนวัตกรรมและความเร็วในการพัฒนาสินค้าเข้าสู่ตลาด
มองในประเด็นของความเร็วนี้ ภาคราชการดูจะน่าเป็นห่วงที่สุด โจทย์ที่ยิ่งใหญ่และหินที่สุดของทุกประเทศในปัจจุบันคือการปฏิรูปกลไก โครงสร้าง และ mindset บุคลากร ภาครัฐให้สามารถก้าวทันต่อการเปลี่ยนแปลง สามารถเกื้อหนุนองคาพยพของประเทศ ให้ขับเคลื่อนไปในทิศทางที่ถูกต้อง รวดเร็ว ก้าวข้ามระเบียบปฏิบัติที่ล้าสมัย ผลประโยชน์ หรืออุปสรรคต่างๆไปได้ด้วยดี
โจทย์สำคัญในขณะนี้ขององค์กรทั่วโลกคือทำอย่างไรจึงจะทำให้องค์กรขนาดใหญ่สามารถปรับตัว และเปลี่ยนแปลง สร้างนวัตกรรมได้เหมือนกับองค์กรขนาดเล็ก ซึ่งนั่นหมายรวมถึงการปรับปรุงกระบวนการ วัฒนธรรมองค์กร ไปจนถึง mindset ของผู้บริหารและพนักงาน
องค์กร (หรือแม้กระทั่งระบบราชการ) จำเป็นต้องหาระบบปฏิบัติการ operating system ใหม่ที่จะช่วยทำให้องค์กรมีความยืดหยุ่นและคล่องตัวในการขับเคลื่อนภายใต้ความเร่ง ความแปรปรวน และความฉับพลัน (disruption) ในโลกยุค 4.0
การบริหารการเปลี่ยนแปลง (change management) การใช้ประโยชน์จากข้อมูลและระบบไอทีที่ก้าวหน้าเพื่อการตัดสินใจและขับเคลื่อนธุรกิจเป็นหนึ่งในบรรดาโจทย์สำคัญขององค์กรและประเทศที่ต้องการจะชนะในโลกของการแข่งขันในยุคใหม่
คุณรุ่งโรจน์ เอสซีจีบอกด้วยว่าการปรับโครงสร้างองค์กรในยุคนี้ต้องทำบ่อยๆ เพื่อให้คนคุ้นชินจนรู้สึกว่าการเปลี่ยนแปลงเป็นเรื่องปกติ
ในส่วนของภาครัฐ นายกรัฐมนตรีพลเอกประยุทธ จันทร์โอชา ได้กล่าวย้ำอยู่เสมอถึงความมุ่งมั่นของรัฐบาลที่จะประสานพลังทุกฝ่ายเพื่อช่วยกันยกระดับขีดความสามารถในการแข่งขันของประเทศไทย ซึ่งรวมถึงการปรับปรุงกระบวนการทำงานในภาครัฐให้มีความคล่องตัว และสามารถสนองตอบต่อความต้องการของภาคธุรกิจและประชาชนมากยิ่งขึ้น (ease of doing business)
ซึ่งในงานสัมมนาใหญ่ประจำปีของสมาคมการจัดการธุรกิจแห่งประเทศไทย Thailand Competitiveness Conference 2017 จะมีขึ้นที่โรงแรมพลาซ่า แอทธินี รอยัล เมอริเดียน ในระหว่างวันที่ 20-21 กรกฎาคม ศกนี้ ตัวแทนจากภาครัฐและภาคเอกชนจะมาร่วมกันระดมพลังสมองเพื่อช่วยกันยกระดับขีดความสามารถของประเทศ โดยมีองค์ปาฐก อาทิ ดร. ปรเมธี วิมลศิริ เลขาธิการ คณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ และศาสตราจารย์พิเศษ ดร.ทศพร ศิริสัมพันธ์เลขาธิการ คณะกรรมการพัฒนาระบบราชการ ซึ่งจะมาบรรยายในหัวข้อ การปรับปรุงกฎระเบียบภาครัฐ และ Ease of Doing Business
********************
ขอบคุณภาพ : https://goo.gl/RRWQiu
จากสถานการณ์การระบาดของไวรัสโควิด-19 ทั่วโลก ที่ในระยะแรกเป็นเพียงประเด็นด้านสาธารณสุขเท่านั้น แต่ขณะนี้ได้ขยายวงกว้างและลุกลาม จนส่งผลกระทบมหาศาลต่อเศรษฐกิจ สังคม และการเมืองของทุกประเทศ ยิ่งไปกว่านั้น ยังส่งผลให้ทุกภาคส่วนต้องปรับตัวอย่างรวดเร็ว เพื่อรับมือวิกฤตครั้งนี้ในทุกระดับ ไม่ว่าจะเป็นระดับโลก (Global Perspective) ระดับองค์กร (Business Perspective) และการดำเนินชีวิตของผู้คนในสังคม (Individual Perspective) ตามวิถีใหม่ (New Normal)
คุณเคยสงสัยหรือไม่ว่า คำว่า Agility ที่เราได้ยินกันอยู่บ่อยครั้งในยุคปัจจุบันนี้ อันที่จริงแล้ว หมายถึงอะไร ความเข้าใจที่คุณมีต่อ Agility นั้น ถูกต้องหรือไม่ และคุณจะสามารถนำ Agility มาใช้ในองค์กรของคุณเพื่อบริหารจัดการความไม่แน่นอนที่เกิดขึ้นได้อย่างไร ศาสตราจารย์ Stéphane J. G. Girod ผู้เชี่ยวชาญด้านกลยุทธ์และนวัตกรรมองค์กร และศาสตราจารย์ Goutam Challagalla ผู้เชี่ยวชาญด้านกลยุทธ์และการตลาด จากสถาบัน IMD ประเทศสวิตเซอร์แลนด์ ได้ให้ความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับ Agility ผ่านบทความนี้ว่า เหตุใดคำว่า “Agility” ถึงไม่ได้เป็นเพียงวลียอดนิยมเท่านั้น แต่จัดเป็นส่วนประกอบสำคัญในกลยุทธ์ขององค์กร และคุณจะให้นิยามคำว่า “Agility” ในบริบทของธุรกิจได้อย่างไร
เป็นที่ทราบกันดีว่า ในอนาคต จำนวนประชากรทั่วโลกจะมีจำนวนเพิ่มมากขึ้น โดยมีการคาดการณ์ว่าในปี ค.ศ. 2500 อาจจะมีจำนวนประชากรบนโลกนี้ถึงกว่า 1.6 หมื่นล้านคน และยังมีแนวโน้มว่าอายุขัยโดยเฉลี่ยของประชากรจะเพิ่มสูงขึ้นอีกถึง 20 ปี สวนทางกับปริมาณทรัพยากรที่ลดลง ถือได้ว่าเป็นความท้าทายต่อมนุษยชาติและสิ่งแวดล้อมเป็นอย่างมาก โดยเฉพาะการระบาดของไวรัสโควิด 19 ที่เป็นดั่งนาฬิกาปลุกให้ทั้งตัวผู้บริโภค บริษัท รวมไปถึงองค์กรระหว่างประเทศต่าง ๆ ตื่นตัวในแง่ของการใช้ทรัพยากรที่มีอยู่อย่างจำกัดบนโลกนี้ให้มีประสิทธิภาพและคุ้มค่ามากที่สุด
ภาพรวมระดับโลกด้านความสามารถในการแข่งขันด้านดิจิทัล
สถานการณ์การแพร่ระบาดของโควิด 19 ได้ตอกย้ำให้เห็นว่า การปรับกระบวนการทำงานเข้าสู่ระบบดิจิทัล (Digitalization) ไม่ใช่ทางเลือกอีกต่อไป แต่เป็นความจำเป็นที่จะทำให้ประเทศมีความสามารถในการปรับตัวและเติบโตต่อไปได้ภายใต้ภูมิทัศน์ใหม่ของโลกที่เต็มไปด้วยความไม่แน่นอน